Obszary zabiegowe

Technika ta obejmuje dwa obszary leczenia. Pierwszy z nich to trzy ścieżki . tj. trzy ścieżki lub linie, z których jedna biegnie wzdłuż kręgosłupa, a pozostałe dwie linie biegną równolegle do niego po prawej i po lewej stronie. Pierwszy szlak przechodzi wzdłuż wyrostków kolczystych, od 7 ^th kręgu szyjnego do kości ogonowej, a następnie kontynuowany jest z owłosionej części głowy do 7 ^th kręgu szyjnego. Podczas leczenia pacjent powinien siedzieć. Jeśli  ta pozycja nie jest wygodna dla pacjenta, sesję można wykonać w pozycji leżącej. Podczas sesji elektrodę należy przyłożyć wzdłuż kręgosłupa.

Druga i trzecia ścieżka znajdują się równolegle do pierwszej, po lewej i po prawej stronie, w odległości 2-2,5 cm od linii przebiegającej wzdłuż wyrostków kolczystych kręgów (patrz rys. 1).

 

 

Drugi obszar to „sześć punktów”. Te punkty to punkty wyjścia nerwu trójdzielnego na twarzy.

 

 

Jak wykonać technikę „Trzy drogi, sześć punktów” w SDM

Sposób postępowania podczas wykonywania tej techniki w SDM jest prawie taki sam dla
urządzeń profesjonalnych i domowych .

Drogi należy leczyć, powoli przesuwając elektrodę, mocno dociskając ją do skóry.

Przed sesją należy określić, gdzie znajduje się siódmy kręg szyjny: jest to najlepiej wyczuwalny kręg w dolnej części szyi, gdy głowa jest pochylona do przodu.

Elektrodę należy umieścić poniżej siódmego kręgu szyjnego i powoli przesuwać  w dół wzdłuż kręgosłupa. Po dojściu do kości ogonowej należy przyłożyć elektrodę poniżej owłosionej części głowy i kontynuować przesuwanie w dół. Ruch powinien być zakończony tuż nad siódmym kręgiem szyjnym.

Zabieg powinno się powtarzać do pojawienia się objawów wtórnych, ale nie więcej niż 5 razy.

Jeśli zostaną wykryte objawy wtórne, należy je traktować zgodnie z sekcją 2.4 Instrukcji.

Drugą i trzecią ścieżkę należy potraktować w podobny sposób.

Następnie należy wybrać najbardziej wyraźny znak spośród wszystkich znaków drugorzędnych wykrytych na drugim i trzecim torze i dodatkowo potraktować ten obszar zgodnie z punktem 2.4 Instrukcji.

 

Ostrzeżenie! Zmniejsz moc do minimum przed zabiegiem na twarzy. Następnie umieść elektrodę na bocznej powierzchni szyi i płynnie zwiększaj poziom mocy, aby osiągnąć komfortowy poziom. Następnie możesz zacząć traktować sześć punktów.

 

„Sześć punktów” należy traktować stabilnie w kolejności określonej na rys. 2, po jednej minucie na punkt. W przypadku wykrycia obszarów znaków drugorzędnych należy je dodatkowo traktować zgodnie z punktem 2.4.

 

„Ścieżki drzewiaste, sześć punktów” w IDM

 

Drogi należy leczyć w IDM , przykładając kolejno elektrodę od góry do dołu, od siódmego kręgu szyjnego do kości ogonowej, a następnie od owłosionej części głowy do siódmego kręgu szyjnego w kolejności określonej na ryc.1.

W przypadku użycia urządzenia Home , trzeba ustawić IDM (dioda 'D’ świeci się, patrz instrukcja obsługi).

Każdy obszar należy stymulować do podania pełnej dawki, tj. Gdy zapalą się wszystkie cztery diody i rozlegnie się sygnał dźwiękowy (patrz instrukcja obsługi).

Drugorzędne obszary znaków powinny być wykrywane przez najdłuższy czas wymagany do uzyskania pełnej dawki. Za najbardziej aktywny (asymetria) należy uznać okolicę o najdłuższym okresie leczenia.

Jeśli maksymalne okresy wymagane do uzyskania pełnej dawki są prawie równe w niektórych obszarach, warto wybrać obszar, który znajduje się ponad wszystkimi innymi.

Obszar aktywny wykryty na pierwszym szlaku należy traktować trzy razy w kolejności, aż do pełnej dawki.

Następnie drugą i trzecią ścieżkę należy potraktować  w kolejności określonej na ryc.1.

Powinno się wykryć najbardziej aktywne obszary na drugiej i trzeciej ścieżce i potraktować je trzy razy w kolejności, aż do uzyskania pełnej dawki.

Następnie należy wybrać najbardziej aktywny obszar spośród trzech aktywnych obszarów na trzech ścieżkach (zgodnie z maksymalnym okresem czasu wymaganym do otrzymania pełnej dawki) i potraktować go dodatkowo trzy razy, aż do uzyskania dawki końcowej z włączonym trybem modulacji częstotliwości (częstotliwość oscylacyjna).

 

Ostrzeżenie! Zmniejsz moc do minimum przed zabiegiem na obszarach twarzy, a następnie płynnie zwiększaj poziom mocy, aby osiągnąć komfortowy poziom (patrz Instrukcja obsługi). Poziom mocy powinien być regulowany z boku szyi.

 

Każdy obszar twarzy należy traktować aż do uzyskania pełnej dawki w kolejności podanej na ryc.2.

W przypadku korzystania z urządzeń z serii urządzeń Professional w IDM podczas wykonywania techniki „3 ścieżki, 6 punktów” należy wykonać następujące czynności:

Ustawić urządzenie w IDM (patrz Instrukcja obsługi). Wyszukać  obszary objawów drugorzędnych, korzystając z wartości reakcji początkowej (IR) .

Należy umieścić elektrodę na pierwszą powierzchnię i traktować do uzyskania IR . Następnie należy przełożyć elektrodę na następny obszar i również stymulować go do uzyskania IR . Warto porównać ze sobą wartości IR .

Obszar, na którym wartość IR wynosiła 4 jednostki lub więcej, należy pobudzać aż do podania pełnej dawki ( na wyświetlaczu urządzenia pojawi się sygnał „*” i rozlegnie się sygnał dźwiękowy. Patrz instrukcja obsługi).

Powinno się zanotować aktualną wartość reakcji podczas uzupełniania dawki.

Następnie należy przeprowadzić terapie następnego obszaru, aż zostanie uzyskane IR i które powinno się porównać z poprzednią wartością IR. Stymulujemy ponownie obszar, na którym wartość IR wynosiła 4 jednostki lub więcej, aż do pełnej dawki.

Zostaje ustalona  aktualna wartość reakcji na koniec zrealizowanej dawki. Podczas podawania dawki należy wybrać największą wartość z dwóch wartości aktualnej reakcji i potraktować obszar o największej wartości aż do zera ( na wyświetlaczu urządzenia pojawia się znak „@” i sygnał dźwiękowy). Aktualizujemy bieżącą wartość reakcji podczas uzyskiwania  pełnego zera.

Należy wybrać następny obszar, który ma być potraktowany do zera w podobny sposób, przesuwając urządzenie z jednej pozycji do drugiej ustalając bieżącą wartość reakcji, podczas uzyskiwania  pełnego zera.

Należy wybrać obszar z maksymalną wartością bieżącej reakcji spośród wszystkich obszarów, które zostały poddane obróbce do całkowitego zera, a następnie poddaje się  je obróbce w trybie „FMVaR” przez dwie minuty (rys. 3).

Jeżeli IR we wszystkich sąsiednich obszarach różni się od siebie o nie więcej niż 3 jednostki, a wartość IR w ostatnim obszarze jest równa lub mniejsza niż cztery jednostki, zabieg należy prowadzić w poprzedniej pozycji aż do podania dawki końcowej  Następnie  przyłożenie elektrody należy kontynuować w różnych pozycjach i ocenić IR.

 

Po potraktowaniu wszystkich czterech obszarów do całkowitego zera, można wykryć dwa obszary i każdy z nich powinien być traktowany w trybie „FMVaR” . W takim przypadku obszar o największej wartości bieżącej reakcji podczas leczenia do całkowitego zera powinien być traktowany w trybie „FMVaR” przez 3 minuty.

 

 

Jeżeli różnica między wartościami IR nie zostanie wykryta o więcej niż cztery jednostki wzdłuż wszystkich linii „3 ścieżek”, zabieg należy prowadzić w ostatniej pozycji, aż do pełnej dawki.